Integracja sensoryczna
W trosce o prawidłowy i harmonijny rozwój każdego dziecka
od września w naszym przedszkolu odbywać się będą
zajęcia z Integracji sensorycznej.
Krótki rys historyczny
Twórczynią podstaw teorii, badania i terapii zaburzeń integracji sensorycznej była dr A. Jean Ayres. W latach 60-tych XX w., w Stanach Zjednoczonych sformułowała koncepcję, która wyjaśnia relacje pomiędzy mózgiem a zachowaniem człowieka.
Teoria Integracji Sensorycznej powstała na bazie literatury z zakresu neurobiologii, neurologii, fizjologii, rozwoju dziecka, psychologii i neuropsychologii. Przez kolejne lata była rozbudowywana i doskonalona w oparciu o doświadczenia kliniczne, analizę zachowań oraz przeprowadzane badania.
Czym jest Integracja Sensoryczna? (SI)
Integracja sensoryczna to organizacja wrażeń zmysłowych dokonywana przez mózg w celu wytworzenia reakcji adaptacyjnej na wymagania otoczenia. W tym procesie informacje płynące ze wszystkich zmysłów są segregowane przez mózg, rozpoznawane, interpretowane, łączone ze sobą i kojarzone z wcześniejszymi doświadczeniami. Odpowiednia integracja sensoryczna jest podstawą prawidłowego rozwoju dziecka i to od niej są zależne takie procesy jak: koordynacja ruchowa, praksja, percepcja wzrokowa i słuchowa czy mowa. Nasze układy zmysłowe współdziałają ze sobą, wpływając na siebie i pomagając sobie wzajemnie w wykonywaniu zadań związanych z codziennym funkcjonowaniem. Zarówno niewielkie jak i poważne deficyty układów zmysłowych mogą wpływać niekorzystnie na naukę szkolną, umiejętność zabawy, zdolności ruchowe czy mowę.
Ważniejsze wskazania do terapii:
- nadwrażliwość na dotyk, ruch, bodźce wzrokowe i słuchowe,
- zbyt mała wrażliwość na dotyk, ruch, bodźce wzrokowe i słuchowe,
- zbyt wysoki lub zbyt niski poziom aktywności,
- problemy z koordynacją,
- trudności z koncentracją, uwagą, impulsywność,
- opóźnienia w rozwoju mowy lub zdolności językowych,
- opóźnienia w rozwoju zdolności ruchowych (mała i duża motoryka),
- trudności z percepcją słuchową,
- trudności z percepcją wzrokową,
- problemy z czynnościami samoobsługowymi, z czynnościami dnia codziennego,
- trudności z utrzymaniem równowagi,
- problemy z nauką,
- niskie poczucie własnej wartości,
- kłopoty z dobrą organizacją oraz planowaniem ruchu,
- kłopoty z zachowaniem,
- autyzm,
- ADHD,
- zespół Downa,
- porażenie mózgowe,
- problemy z czynnościami samoobsługowymi, z czynnościami dnia codziennego.
Diagnoza SI
Ocenę procesów integracji sensorycznej oraz terapię SI może prowadzić wyłącznie wykwalifikowany terapeuta metody integracji sensorycznej.
Ocena procesów SI opiera się na:
- szczegółowym wywiadzie z rodzicem,opiekunem prawnym,
- analizie dokumentacji (medycznej, psychologiczno-pedagogicznej oraz informacji z wywiadu przeprowadzonego z rodzicem dziecka),
- analizie danych z Kwestionariusza Rozwoju Sensomotorycznego oraz Arkusza Obserwacji Klinicznej,
- wynikach prób opartych na tzw. Południowokalifornijskich Testach Integracji Sensorycznej,
- usystematyzowanej obserwacji reakcji dziecka na stymulację sensoryczną, w czasie aktywności swobodnej lub ukierunkowanej.
